Πρωί, πρωί με τη δροσούλα και καθώς εισέπραξα το    φιλοδώρημα της επικουρικής μου σύνταξης αποφάσισα, «μπας και πάνε τα φαρμάκια κάτω» να κεράσω, στον  εαυτό μου, ένα σπέσιαλ, Ελληνικό, στο καφενείο!

Πάνω εκεί ,στην απολαυστική μου προσπάθεια να σου και σκάει μύτη ο Λάκης.

…Σταυροκοπήθηκα φτύνοντας και τρείς φορές στο κόρφο μου με την ελπίδα να μη, με πάρει χαμπάρι μα του κάκου…

Ο αφιλότιμος, με …σβέρκωσε αρχίζοντας…
Κύριε, Μάκης μας καλημερούδια…

Επειδή μόλις προ ολίγου πληροφορήθηκα πως, τα τσέπωσες, κερνάς μαυροζούμι?

Δε πρόλαβα να ολοκληρώσω το αναπόφευκτο κάτσε κερν.. και ήδη, είχε στρογγυλοκαθίσει φωνάζοντας…
Μικρέ, διπλό εσπρέσο, με στέβια και που σαι, κουλουράκια δύο.

Συγκρατώντας, «για την αγένεια του» τα νεύρα μου έδωσα τόπο, στην οργή αφήνοντας να αρχίσει το γνωστό του  μπίρι, μπίρι.

Κύριε Μάκης μας, έμαθες, για το φόνο?

Ποιο φόνο?

Εκείνο, στη ρίζα της ιτιάς.

Της χιλιοτραγουδισμένη? 

Όχι! Της απεγνωσμένης..

Άντε τώρα να αποκωδικοποιήσεις τις μουρλαμάρες του Λάκη σκέφτηκα αλλά… ως λάτρης της περιέργειας είπα να το προχωρήσω, αφήνοντας το πάρλα πίπα να ρετάρει απτόητος…

Έχεις σκεφτείς κύριε, Μάκης μας, πόσα χιλιοειπωμένα, ξύλινα λογύδρια, εκστομίζουν καθημερινώς οι ισχυροί του κόσμου η όπως λέει ο ποιητής, μια μαντζουράνα ζήλεψε την ευωδιά του δυόσμου?

Αμάν Λάκη τι σοι οίστρος είναι αυτός που σ’ έπιασε, για φόνο το ξεκίνησες, στη φυτολογία σκάλωσες!

Δεν φταίω κύριε, Μάκης μας αν το ένα φέρνει το άλλο διότι, φόνος απουσία ίχνους συκής, δε γίνεται.

Λάκη κάπου αρχίζεις να με μπερδεύεις ποικιλοτρόπως πως, από τα φυτά έξαφνα πήδηξες, στα δέντρα.

Προνόμιο της μαϊμούς κύριε Μάκης μας.

Κατέχεις κι’ από δαύτο Λάκη μου?

Ακροθιγώς καθώς το περί ου λόγος ζωντόβολο πλεονεκτεί, στο ανάποδο κρέμασμα.

Δε βαριέσαι και οι νυχτερίδες κάτι τέτοιο Λάκη μου το καταφέρνουν μια χαρά.

Δεν αντιλέγω όμως εκείνες, ρουφάνε αίμα.

Εννοείς η κάθε μαϊμού, θα έπρεπε να το παίζει βαμπίρ?

Εξαρτάτε από το καθρέπτη της.

Και τι σχέση μπορεί να έχει ο καθρέπτης, με τα βαμπίρ, Λάκη?

Ε’ πως κύριε Μάκης μας που, ξεπλένεις τα αίματα?

Μάλλον, στο νεροχύτη.

Ναι αλλά.. Αν είναι βουλωμένος?

Τότε, στο νιπτήρα.

Αν κι’ εκείνος, είναι ταπωμένος?

Προφανώς, στη μπανιέρα.

Έ’ να κάπου μεταξύ όλων αυτών κύριε, Μάκης μας ελλοχεύει η μπλόφα.

Λάκη, δε νομίζεις ότι, πολύ κατασκοπία έπεσε, στη κουβέντα μας?

Γι’ αυτό επιμένω κύριε Μάκης μας ότι, ήταν έγκλημα εκ’ προμελέτης!

Άνθρωπε μου προτού, με τρελάνεις γίνε αναλυτικότερος περί, τίνος πρόκειται?

Α’ κύριε Μάκης μας αυτό που είχα να πω το είπα και όρκο, δε παραβαίνω.

Μα, για ποιο πράγμα, θ’ αθετήσεις όρκο εφ’ όσον τόση ώρα που πλατειάζεις συμπέρασμα, για το τι ακριβώς συμβαίνει, δεν έβγαλα!

Ο νοών- νοείτο είπε και τη κοπάνισε χασκογελώντας χώρια που, στο φόρτε της αγωνίας ο μπαγαπόντης, ρούφηξε και το δικό μου το καφέ! 

http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1412

Με τα νεύρα τεντωμένα λόγω συνταξιοδοτικών περικοπών κίνησα, «μήπως και ηρεμίσω» για ένα μακρινό περίπατο. Δεν είχα σεργιανίσει αρκετά όταν το δρόμο μου …έκλεισε ποιος άλλος, Λάκης ο ανεκδιήγητος!

Τώρα τη βάψαμε σκέφτηκα μα, αφού δε γίνονταν να τον αποφύγω καθώς, «μ’ ένα γεια σου κύριε, Μάκης χρόνια και ζαμάνια είχαμε να σε δούμε» με …πρόλαβε ανταποκρίθηκα χαλαρά…

Γεια και σε σένα παλιόφιλε! Τι χαμπάρια?
Στον υπαίθριο πάγκο μας κύριε, Μάκη αποκρίθηκε δείχνοντας μου, ένα κλειδί που κράταγε στο χέρι με παραδίπλα του ακουμπισμένη, μια εργαλειοθήκη κι’ ο ίδιος, ντυμένος με φόρμα παραλλαγής!
Επειδή, δε θεωρούμε φανατικός των εργαλείων τον ρώτησα, κουβέντα να γίνεται…
Κόψανε και σε σένα τη σύνταξη, Λάκη και εργάζεσαι να συμπληρώσεις το χαμένο σου εισόδημα?
Όχι ακριβώς κύριε, Μάκης μας, μια προσφορά άνευ χρημάτων κάνω.
Το άνευ χρημάτων χτύπησε κόκκινο, στη περιέργεια μου που ξαναρώτησα…
Κι’ εδώ, με το μαραφέτι σου, καταμεσής του δρόμου, επιδεικνύεις τη προσφορά σου, Λάκη?
Κύριε, Μάκης μας ντροπή!  Μαραφέτι το γερμανοπολύγωνο?
Τέλος πάντων, δεν ήθελα να θίξω το μαραφ… συγνώμη το γερμανοπολύγωνο όπως το είπες παρ’ όλα αυτά τι επισκευάζεις, μ’ αυτό?
Αναλόγως κύριε, Μάκης μας σφίγγω η ξεσφίγγω βίδες.
Αυτοκινήτων?
Όχι.
Μοτοποδηλάτων?
Ούτε.
Προφανώς ποδηλάτων?
Μπα.
Τότε?
Η κοινωνική προσφορά μου, δεν έχει να κάνει με φτηνοδουλειές κύριε, Μάκης μας.
Άρα, ποιες βίδες εννοείς?
Τις Μυαλόβιδες!
Ορίστε? Ψέλλισα στην αγαθοσύνη μου δίχως να πολυκαταλάβω τι ακριβώς εννοούσε επιμένοντας..
Υπάρχει κάνεις, Λάκη μου που χρησιμοποιεί τέτοιο μηχάνημα ώστε οι βίδες του να χρειάζονται το κοινωνικός σου σέρβις?
Άντε ντε? Καλά το σκέφτηκες κύριε, Μάκης μας υπάρχει και επί τι ευκαιρία, πρόσεξες το εξόγκωματάκι στο κούτελο σου?
Το δικό μου, που?  Έκανα ανήσυχος.
Μάλλον χρειάζεσαι κατεπειγόντως τις υπηρεσίες μου αποκρίθηκε ψάχνοντας στην εργαλειοθήκη από όπου τραβώντας ένα μεγαλύτερο γερμανοπολύγωνο φώναξε ευδιάθετος νάτο…
Τούτο ακριβώς ταιριάζει, στη περίπτωση σου!
Μωρέ αυτός έχει αποτρελαθεί τελείως σκέφτηκα, προχωρώντας να το προσπεράσω ο Λάκης όμως συνέχισε το χαβά του…
Που πας, δε πήρες χαμπάρι ότι άρχισε να σου ξελασκάρει και χρειάζεται λίγο σφίξιμο?
Εμένα?
Θα είσαι μάλιστα ο δεύτερος που, θα του τη σφίξω!
Αμάν! Βρέθηκε και έτερος θεόμουρλος? Κάτσε απομακρυνθώ προτού μπλέξω χειρότερα μουρμούρισα, αποφασίζοντας ωστόσο να το πάρω με το καλό διότι, ποτέ δε ξέρεις πως, θα εκλάμβανε την άρνηση μου συνεχίζοντας, στο πιο συναινετικό…
Πρακτική, Λάκη γι’ αυτού του είδους τη συντήρηση που έκανες?
Η διατριβή επί του θέματος ξεκίνησε από τη δική μου μυαλόβιδα κύριε, Μάκης μας την οποία και απενεργοποίησα παντελώς.
Πως, κατάφερες κάτι τέτοιο Λάκη μου?
Στο καθρέφτη, με τη βαριοπούλα, ξανάπε κραδαίνοντας μου ένα βαρύ σφυρί.
Δε θα ήταν προτιμότερο να το έκανες με το, Γερμανό… κλειδί σου?
Κατηγορηματικά όχι κύριε, Μάκης μας!
Γιατί?
Όταν υπάρχουν μυαλόβιδες, στις οποίες οι βόλτες έχουν χαλάσει τις …φυτεύω μ’ αυτό οπότε, πάει και τέλειωσε!
Συμβαίνει κάτι αν φύγουν?
Ουου! Αν η τρύπα τους παραμείνει ελάχιστα ορθάνοιχτη κύριε, Μάκη μας ο νους, παίρνει ανάποδες στροφές, βράζει, ακολουθεί έκρηξη και άντε μετά να συμμαζέψεις τα ασυμμάζευτα!
Τα ποια?
Τα μυαλά κύριε, Μάκης μας! Εξατμίζονται, εξαερώνονται και καθώς το θύμα καταντά μυαλοφυγόδικος μετά, όποιον πάρει ο χάρος!
Τι να σου πω Λάκη η αγωνία σου για το θέμα μου θυμίζει, ένα παλιότερο, Έλληνα φιλόσοφο που μερικές χιλιάδες χρόνια πριν έψαχνε να βρει.. …Ανθρώπους, με το κηρόφανάρο!
Παρωχημένη τεχνολογία κύριε, Μάκης μας, προσκολλημένοι στα κεριά θα παραμείνουμε  ο φακός που διαθέτω εγώ, είναι ηλιακός!
Ώπα! Στη προσφορά, Λάκη κι’ αυτός, στη προσφορά?
Ένα κοινωνικό έργο πρέπει να είναι ολοκληρωμένο κύριε, Μάκης μας.
Στο έργο σου, χρειάζεται και ηλιακός φακός, Λάκη?
Διαπιστώνω ότι, είσαι πολύ πίσω κύριε, Μάκης μας…
Μπορεί μα, λύσε μου την απορία, χρειάζεται?
Άκρως απαραίτητος, γιατί υπάρχουν κάτι μυαλά κατασκότεινα στα οποία αν δε ρίξεις άπλετο φως, είναι αδύνατο να τα επισκευάσεις?…
Άντε λοιπόν μη χάνουμε χρόνο και σου ξεφύγει το ελαττωματικό σου βιδάκι κάτσε να, στο σιάξω!
Μήπως θα ήταν καλύτερα, Λάκη να το αφήσουμε για μια άλλη μέρα ξέρεις σήμερα, αισθάνομαι τρομερό πονοκέφαλο.
Η προσφορά κύριε, Μάκης μας δε, θα ισχύσει για πολύ!
Εντάξει υπόσχομαι να σε επισκεφτώ ταχέως είπα, όσο όμως απομακρυνόμουνα, έντονος προβληματισμός με κυρίεψε καθώς, αξιολογώντας τα όσα συμβαίνουν τριγύρω μου διαπίστωνα ότι ο θεοπάλαβός, τάχε τετρακόσια!
Πάνω στη διαπίστωση καλού- κακού, έχωσα ποιο βαθιά τη σκούφια στο κεφάλι μου μπας και συγκρατήσω την ετοιμόρροπη από πιθανό ξελασκάρισμα μυαλόβιδα μου μονολογώντας…
Κι’ όχι τίποτα άλλο, άντε μετά να τον βρω να μου τη …φυτέψει, θα με αποπάρει και με το δίκιο του ο τρελός!

Μια κυρία επισκέπτεται κατάστημα ηλεκτρικών ειδών και, ζητά από κάποιον υπάλληλο να της πει, πόσο στοιχίζει ένας ιμπρεσιονιστής. 

Την απορία σας κυρία μου, σε μια γκαλερί όχι εδώ της απαντά έκπληκτος εκείνος!
Μα τι λέτε καλέ ποια γκαλερί αφού, μια φίλη μου είπε πως εδώ πουλάτε αυτά τα μηχανήματα που ρουφάνε την υγρασία..!
Μήπως εννοείτε αφυγραντήρα, με ιονιστή?
Ακριβώς αυτό!

Στο  νοσοκομείο: Εντολή γιατρού, σε νεοπροσλαμβανόμενη νοσοκόμα.
Αδελφή, μπορείς να πας, μια πάπια στο δωμάτιο 120  που χρειάζεται ο ασθενής?
Βεβαίως γιατρέ.
Μετά από κάμποση  ώρα ο γιατρός που επισκέπτεται τον ασθενή  βάζει τις φωνές ..
Αδελφή τι, στα κομμάτια πάπια είναι αυτή?
Με συγχωρείτε γιατρέ άλλα.. δεν έβρισκα φρέσκια και, του πήρα κατεψυγμένη πειράζει?